Reżyser Jarosław Gajewski: „Teatr często okazuje się >archeologią< języka. Bada bowiem objawianą przez język moc wspólnoty krwi, krajobrazu i majątku, moc wspólnoty marzeń i dążeń, a także dokonań, zbrodni, nienawiści i miłości”.
Aktorzy, poza pracą dramatyczną nad tekstem i tworzeniem postaci, biorą udział w warsztatch wokalnych oraz choreograficznych.