To był ważny rok dla nas wszystkich. Ludzie Teatru pokazali swoją wielką solidarność, otwarcie i odwagę. To jest czas, w którym wciąż czujemy, jak ważną i potrzebną przestrzenią jest Teatr, który pozwala na bezpieczne przeżywania emocji, daje niezapomniane spotkania, które trwają zawsze dłużej niż sam spektakl.

Teatr to zawsze coś więcej.

„(…)Ubiegły rok dał nam nową wiedzę o teatrze. Dowiedzieliśmy się, że teatr może być też schronem, kryjówką, hostelem, wolontariackim ośrodkiem. Dla mnie osobiście od roku teatr jest domem. Dosłownie, bo od roku mieszkam i pracuję w Teatrze Polskim w Warszawie. Kiedy przyjechałam, pracownicy teatru przynosili mi ubrania, jedzenie i książki. Trudno o tym mówić bez łez wzruszenia. (…)” – to fragment polskiego orędzia Switłany Oleszko, reżyserki i dyrektorki  teatru „Arabesky” w Charkowie, uchodźczyni, które wybrzmiało dziś podczas Międzynarodowego Dnia Teatru.

W tym wyjątkowym dniu wszystkim aktorom, twórcom, pracownikom Teatrów życzymy energii, ciągłego głodu twórczego i pięknych spotkań z Widzami. 

 

Podczas uroczystości, która odbyła się w Teatrze Starym w Lublinie, Marszałek Województwa Lubelskiego i Prezydent Miasta Lublin wręczyli nagrody, medale i inne wyróżnienia za zasługi w dziedzinie teatru.

W tym wyjątkowym dniu wszystkim aktorom, twórcom, pracownikom Teatrów życzymy energii, ciągłego głodu twórczego i pięknych spotkań z Widzami.To był ważny rok dla nas wszystkich. Ludzie Teatru pokazali swoją wielką solidarność, otwarcie i odwagę. To jest czas, w którym wciąż czujemy, jak ważną i potrzebną przestrzenią jest Teatr, który pozwala na bezpieczne przeżywania emocji, daje niezapomniane spotkania, które trwają zawsze dłużej niż sam spektakl.

Teatr to zawsze coś więcej.

„(…)Ubiegły rok dał nam nową wiedzę o teatrze. Dowiedzieliśmy się, że teatr może być też schronem, kryjówką, hostelem, wolontariackim ośrodkiem. Dla mnie osobiście od roku teatr jest domem. Dosłownie, bo od roku mieszkam i pracuję w Teatrze Polskim w Warszawie. Kiedy przyjechałam, pracownicy teatru przynosili mi ubrania, jedzenie i książki. Trudno o tym mówić bez łez wzruszenia. (…)” – to fragment polskiego orędzia Switłany Oleszko, reżyserki i dyrektorki  teatru „Arabesky” w Charkowie, uchodźczyni, które wybrzmiało dziś podczas Międzynarodowego Dnia Teatru.

W tym wyjątkowym dniu wszystkim aktorom, twórcom, pracownikom Teatrów życzymy energii, ciągłego głodu twórczego i pięknych spotkań z Widzami.