To więcej niż spektakl teatralny - to spotkanie z historią, muzyką i głębokimi ludzkimi emocjami, które pozostaje w pamięci i sercach widzów na długo po zakończeniu ostatniej sceny.

Zanurz się w mistycznym świetle teatru i przenieś się w czasie do serca polskiej historii teatralnej z "Historyją o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" autorstwa Mikołaja z Wilkowiecka, przedstawioną przez Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie oraz Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice".

W tym niezwykłym spektaklu, reżyser Jarosław Gajewski wraz z dramaturgiem Patrykiem Kenckim przywracają do życia staropolskie misterium, odkrywając nowe aspekty tego dawno zapomnianego gatunku. Opowieść rozpoczyna się od renowacji polichromii drewnianej świątyni, gdzie konserwatorzy w białych fartuchach przywracają piękno przeszłości. To symboliczne odrodzenie jest metaforą dla samego spektaklu, który przenosi nas w czasy dawne, ale nadal aktualne w swojej treści.

Wiodącą rolę w tej magicznej podróży odgrywa muzyka, która w spektaklu nie tylko towarzyszy akcji, ale stanowi jej integralną część, budując atmosferę i wywołując emocje. Kompozycje Marii Pomianowskiej, inspirowane muzyką staropolską i orientalną, wplecione są w tkankę przedstawienia, tworząc syntezę potoczności z religijnością. Utwory wykonywane na żywo przez muzyków obecnych na scenie, dodają spektaklowi autentyczności i głębi. To jedyna okazja do usłyszenia dawno zapomnianych instrumentów, takich jak fidel płocka, suka biłgorajska czy duduk.

Scenografia Marka Chowańca oraz kostiumy Anny Adamek przenoszą nas w świat średniowiecza, gdzie realność splata się z sacrum, a gesty i mimika aktorów nawiązują do malarstwa renesansowego. Aktorzy Teatru Osterwy oraz zespołu Gardzienice oddają bogactwo postaci i złożoność świata, poruszając się między sferami sacrum i profanum.

Współczesny widz zostaje wciągnięty w tę magiczną podróż, gdzie przeszłość spotyka się z teraźniejszością, a dawne treści nabierają nowego znaczenia. "Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" nie tylko odkrywa bogactwo naszych teatralnych tradycji, ale również prowokuje do refleksji nad sensem życia, miłością i przebaczeniem.

 

 

 

RECENZJA:

O szukającym: Katarzyna Flader-Rzeszowska

Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie jest Instytucją Samorządu Województwa Lubelskiego wspólnie prowadzoną z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dyrektor Redbad Klynstra-Komarnicki

 

Patronat medialny: Radio Lublin, TVP 3 Lublin i Spotted Lublin

 

REZERWACJE I ZAKUP BILETÓW

BILETY

Kasa Teatru

wt.-pt. 13:00-19:00

sb.-nd. 16:00-19:00

+48 81 532 42 46

+48 605 274 673

kasa@teatrosterwy.pl

Obsługa Widza

pn.-pt. 8:00-16:00

+48 81 532 44 36

+48 786 814 125

biuro@teatrosterwy.pl

 

Teatr prowadzi sprzedaż wejściówek w cenie 30 zł. Wejściówki można kupić w kasie teatru na 15 minut przed spektaklem. Liczba wejściówek jest ograniczona. 

 

 

 

 

 

 

 

Premiera teatralna „Historyi o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" to kooprodukcja Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie i Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. 

 

 

Mikołaj z Wilkowiecka - autor szesnastowiecznego misterium rezurekcyjnego to rówieśnik Szekspira, porównywany z nim też w kontekście rozwoju dramatu i teatru. „Historyja…” to najczęściej wystawiana sztuka do XIX wieku.  Utwór doczekał się adaptacji wielu wybitnych twórców polskiego teatru - m.in. Leona Schillera czy Kazimierza Dejmka. Kolejną próbę przeniesienia dramatu na scenę podjęli Jarosław Gajewski – reżyser i Patrykiem Kenckim – dramaturg. 

W lubelskiej adaptacji „Historyi …” twórcy łączą różne światy: sacrum i profanum, codzienność z religijnością, to co współczesne, z tym co dawne. To też wyjątkowe spotkanie aktorów teatru repertuarowego z Teatru im. Juliusza Osterwy z aktorami Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. We wspólnej pracy zespół aktorski, budujący spektakl pracował zgodnie z zasadą wzajemności, która jest charakterystyczna dla gardzienickiego stylu pracy. 

 

 

Ważnym kontekstem przygotowania premiery „Historyi…” jest warstwa językowa, o której autorzy spektaklu mówią:

 „Język sam przez się wzywa nas do twórczości, pozostając zarazem tajemnicą, którą odkrywamy do samego końca naszych twórczych praktyk. A teatr wydaje się najpełniejszą praktyką językową: od pierwszego twórczego impulsu do pełni scenicznej realizacji” – mówią twórcy spektaklu. Dodają też: „Rozwój człowieka w jego człowieczeństwie dokonuje się głównie poprzez język i w przestrzeniach języka. Język sam przez się wzywa nas do twórczości, pozostając zarazem tajemnicą, którą odkrywamy do samego końca naszych twórczych praktyk. A teatr wydaje się najpełniejszą praktyką językową: od pierwszego twórczego impulsu do pełni scenicznej realizacji.”