Agata Skwarczyńska Scenografka, kostiumolożka, reżyserka światła. Stworzyła scenografię do licznych spektakli teatralnych. Współpracowała m.in.: z Pawłem Wodzińskim (kostiumy, reżyseria świateł) w Teatrze Polskim w Bydgoszczy: Krasiński. Nie-Boska Komedia. Instalacja teatralna, 2008; Słowacki. 5 dramatów. Rekonstrukcja historyczna, 2010, Mickiewicz. Dziady. Performance, 2011, Ślub, 2012, Thermidor, 2015 i Ifigenia, 2014 (Teatr Polski w Bielsko-Białej). Z Wojciechem Farugą(scenografia, kostiumy, reżyseria światła): WszyscyŚwięci, 2012, Trędowata. Melodramat, 2014 (Teatr Polski w Bydgoszczy), Betlejem, 2013, Balladyna. Kwiaty ciebie nie obronią, 2015 (Teatr Dramatyczny Wałbrzych), W środku słońca gromadzi się popiół, 2014 (Stary Teatr w Krakowie), Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś, 2014 (Teatr Polski w Bielsko-Białej), Lalka. Najlepsze przed nami, 2015 (Teatr Powszechny w Warszawie), Antoniusz i Kleopatra, 2016 (Teatr Jaracza, Łódź). Ponadto współpracowała z: Remigiuszem Brzykiem, Łukaszem Chotkowskim, Bartoszem Frąckowiakiem, Igą Gańczarczyk, Agnieszką Olsten, Justyną Sobczyk, Nilsem Torpusem, Pawłem Szkotakiem, Kubą Kowalskim i Pawłem Łysakiem. Od 2007 roku współpracuje z Teatrem 21.
Stworzyła oprawę plastyczną wystawy Teatr w stanie wojennym w Instytucie Teatralnym w Warszawie. W latach 2010- 2011 objęła kuratelę (scenariusz wystawy, koncept tematu, projekt wizualnej oprawy dla polskiej ekspozycji narodowej i architektury. Reżyseria i koncept 8 klipów prezentujących polskie osiągniecia w dziedzinie teatru i sztuk wizualnych) nad polską ekspozycją narodową oraz architerktury w ramach Praskiego Quadriennale – Performance and Space Design 2011. Libereted Energy polska ekspozycja w ramach Praskiego Quadriennale została zaprezentowana w czerwcu 2011 w Pradze w Czechach oraz w lipcu 2011 w Centrum Polskiej Scenografii w Katowicach.
W 2015 r otrzymała indywidualną nagrodę Złotą Maskę za scenografię do przedstawienia "Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś" w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej.
W swoich projektach kieruje się doświadczeniami sztuki konceptualnej oraz minimalizmu. Interesuje ją symbiotyczna relacja między aktorem i zaprojektowaną przestrzenią. Chociaż oba elementy funkcjonują niezależnie, dopiero ciało aktora nadaje scenografii znaczenie. Starając się nadawać swojej pracy kontekst humanistyczny, inspiruje się również różnorodnymi formami krajobrazu przyrodniczego, jako naturalnego tła ludzkiego życia. Często projektuje obiekty (rzeźby, instalacje). Ulubionym materiałem, po który sięga w swych pracach, jest tkanina. Od trzech lat zajmuje się tkaniną artystyczną (tradycyjne tkactwo i plecionkarstwo). W 2016 roku odbyła rezydencję artystyczną w Craft Village, New Delhi, Indie
Agata Skwarczyńska Scenografka, kostiumolożka, reżyserka światła. Stworzyła scenografię do licznych spektakli teatralnych. Współpracowała m.in.: z Pawłem Wodzińskim (kostiumy, reżyseria świateł) w Teatrze Polskim w Bydgoszczy: Krasiński. Nie-Boska Komedia. Instalacja teatralna, 2008; Słowacki. 5 dramatów. Rekonstrukcja historyczna, 2010, Mickiewicz. Dziady. Performance, 2011, Ślub, 2012, Thermidor, 2015 i Ifigenia, 2014 (Teatr Polski w Bielsko-Białej). Z Wojciechem Farugą(scenografia, kostiumy, reżyseria światła): WszyscyŚwięci, 2012, Trędowata. Melodramat, 2014 (Teatr Polski w Bydgoszczy), Betlejem, 2013, Balladyna. Kwiaty ciebie nie obronią, 2015 (Teatr Dramatyczny Wałbrzych), W środku słońca gromadzi się popiół, 2014 (Stary Teatr w Krakowie), Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś, 2014 (Teatr Polski w Bielsko-Białej), Lalka. Najlepsze przed nami, 2015 (Teatr Powszechny w Warszawie), Antoniusz i Kleopatra, 2016 (Teatr Jaracza, Łódź). Ponadto współpracowała z: Remigiuszem Brzykiem, Łukaszem Chotkowskim, Bartoszem Frąckowiakiem, Igą Gańczarczyk, Agnieszką Olsten, Justyną Sobczyk, Nilsem Torpusem, Pawłem Szkotakiem, Kubą Kowalskim i Pawłem Łysakiem. Od 2007 roku współpracuje z Teatrem 21.
Stworzyła oprawę plastyczną wystawy Teatr w stanie wojennym w Instytucie Teatralnym w Warszawie. W latach 2010- 2011 objęła kuratelę (scenariusz wystawy, koncept tematu, projekt wizualnej oprawy dla polskiej ekspozycji narodowej i architektury. Reżyseria i koncept 8 klipów prezentujących polskie osiągniecia w dziedzinie teatru i sztuk wizualnych) nad polską ekspozycją narodową oraz architerktury w ramach Praskiego Quadriennale – Performance and Space Design 2011. Libereted Energy polska ekspozycja w ramach Praskiego Quadriennale została zaprezentowana w czerwcu 2011 w Pradze w Czechach oraz w lipcu 2011 w Centrum Polskiej Scenografii w Katowicach.
W 2015 r otrzymała indywidualną nagrodę Złotą Maskę za scenografię do przedstawienia "Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś" w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej.
W swoich projektach kieruje się doświadczeniami sztuki konceptualnej oraz minimalizmu. Interesuje ją symbiotyczna relacja między aktorem i zaprojektowaną przestrzenią. Chociaż oba elementy funkcjonują niezależnie, dopiero ciało aktora nadaje scenografii znaczenie. Starając się nadawać swojej pracy kontekst humanistyczny, inspiruje się również różnorodnymi formami krajobrazu przyrodniczego, jako naturalnego tła ludzkiego życia. Często projektuje obiekty (rzeźby, instalacje). Ulubionym materiałem, po który sięga w swych pracach, jest tkanina. Od trzech lat zajmuje się tkaniną artystyczną (tradycyjne tkactwo i plecionkarstwo). W 2016 roku odbyła rezydencję artystyczną w Craft Village, New Delhi, Indie
