Antygona w Nowym Jorku Janusza Głowackiego to jedna z najwybitniejszych sztuk napisanych po polsku w XX wieku. Akcja sztuki rozgrywa się w środowisku bezdomnych i imigrantów zamieszkujących slumsy i dzielnice nędzy w jednej z największych i najbogatszych metropolii. Sztuka ma charakter ostrej, śmiesznej i uniwersalnej tragifarsy, która dotyczy każdego z nas.
To komedia dla takich jak Ty! Czyli dla tych, którzy czują deficyt endorfin, którzy wierzą, że śmiech to zdrowie i którzy, mając dosyć zwariowanego życia, szukają wariactwa w teatrze!
„Dama kameliowa” Aleksandra Dumasa syna to jeden z najsłynniejszych melodramatów światowej literatury. Ta historia miłości między kurtyzaną a młodzieńcem z „dobrego domu”, zdobyła niewyobrażalną wręcz popularność.Jej niezliczone adaptacje i przeróbki na stałe zagościły na scenach teatrów, oper, czy kin. W postać tytułowej bohaterki wcielały się najwybitniejsze aktorki. Polskiej widowni „Damę” zaprezentowała jako pierwsza w 1879 roku Helena Modrzejewska, która wykonywała tę rolę przez całe swoje życie, aż do późnej starości. W 1944 roku na deskach kolaboracyjnego Teatru Komedia w Warszawie w tę postać wcieliła się również Maria Malicka (skazana po wojnie na infamię za kolaborację z nazistami).
Piaskowskiego i Sulimę szczególnie zainteresowało jedno z pierwszych powojennych wystawień tego tekstu: przygotowana zaledwie kilka lat po śmierci Józefa Stalina inscenizacja Adama Hanuszkiewicza z Teatru Telewizji z 1958 roku. W roli Małgorzaty Gautier wystąpiła wówczas Nina Andrycz ╴wybitna aktorka i jednocześnie żona ówczesnego premiera PRL Józefa Cyrankiewicza, a w roli Armanda Duvala sam Hanuszkiewicz, wtedy główny reżyser Telewizji Polskiej.
Idąc tym tropem, twórcy umieszczają akcję przedstawienia na przecięciu dwóch światów: Paryża roku 1848 z powieści Dumas i wczesnej PRL około 1948. W tym kontekście ta historia miłosna nabiera nowych, nieoczywistych znaczeń. Przyglądając się zaangażowaniu i wierze w komunizm oraz związanym z nimi dylematami stajemy przed szeregiem niełatwych pytań, m.in. o naszą tożsamość narodową, kwestię kolaboracji jednostki z panującym systemem, o trudny bilans zysków i strat wobec narastającego terroru, czy o cenę jaką się płaci za ideowe zaangażowanie. Ten kontekst pozwala też spojrzeć z różnych perspektyw na idealistyczne pobudki komunistów (dziś oceniane jednoznacznie negatywnie): nadziei na pozytywną zmianę, równość społeczną, postęp czy dobrobyt.
Wreszcie, w historii Małgorzaty i Armanda zapisane jest uniwersalne marzenie o uwolnieniu się z dławiących jednostkę więzów i podziałów (społecznych, klasowych, politycznych), o wyjściu poza przymus kolaboracji z rzeczywistością i systemem, w jakim przychodzi ludziom żyć tu i teraz, a przede wszystkim o miłości, która przekracza wszelkie ograniczenia i pozwala uwierzyć w lepsze jutro.
"Ich czworo" to jedna z najbardziej znanych komedii Gabrieli Zapolskiej. Historia małżeńskiego trójkąta, o której sama autorka pisała – „tragedia ludzi głupich”.
Spektakl „Kowboje” to próba przypatrzenia się atmosferze towarzyszącej procesowi nauczania. Kto tu kogo kolonizuje i czy nieustający pojedynek jest jedynym sposobem na osiągnięcie celu?
Spektakl Małe zbrodnie małżeńskie to dramat sceniczny oparty na idei Tanga. Tango jako gatunek muzyczny ma na celu ukazanie namiętności pomiędzy kobietą a mężczyzną, namiętności nieskonsumowanej.
Sceniczna adaptacja słynnej powieści Michaiła Bułhakowa, której akcja rozgrywa się w latach trzydziestych XX wieku w Moskwie. Na lubelskiej scenie to właśnie wątek moskiewski powieści będzie kluczowy dla inscenizacji. Woland ze swoją świtą opanuje przestrzeń teatru, zmieniając ją całkowicie i zacierając granicę pomiędzy sceną i widownią. Sama scenografia spektaklu może przyprawić publiczność o zawroty głowy.
Tłem powieści jest historia dwóch żyjących obok siebie rodzin szlacheckich – średnio zamożnych Korczyńskich i zubożałych, żyjących jak chłopi Bohatyrowiczów. Dzieli ich niemal wszystko: sposób życia, status społeczny i zamożność, ale łączy wspólna przeszłość – zbrojna walka ramię w ramię o wolną, lepszą Polskę - epoka wielkich, wspólnych marzeń, której kres położył upadek powstania. Na tym tle rozwija się historia miłości Justyny i Jana najmłodszego pokolenia Korczyńskich i Bohatyrowiczów.
Dom lalki Ibsena – wystawiany często pod tytułem Nora – powszechnie uważa się za pierwszy otwarcie feministyczny tekst w historii dramatu.
Spektakl dedykowany dzieciom od ósmego roku życia, oparty na słynnej powieści Carla Collodiego. To historia drewnianego pajacyka, nieznośnego, ciekawego świata, nieustannie składającego obietnice poprawy, którego życie jest wielkim pasmem niezwykłych przygód.
Od paryskiej premiery w 2011 r. "Prawda" Floriana Zellera cieszy się niesłabnącą popularnością. Tu, w komediowym tyglu, żarty słowne przeplatają się z dowcipami sytuacyjnymi, serwując humor w czystej postaci!
Instalacja inspirowana „Przedwiośniem” Stefana Żeromskiego, w której koncepcje naprawy Polski i projekty nowego urządzenia wspólnoty, zapisane w powieści, stają się pretekstem do uruchomienia archiwum planów porzuconych i idei zapomnianych.
W sercu Sowieckiej Rosji profesor Preobrażeński (Włodzimierz Dyła) cieszący się europejską sławą rozwija innowacyjny sposób odmładzania ludzkiego ciała. Medyk przygarnia błąkającego się bezpańskiego psa Szarika (Wojciech Rusin).
Napisane w 1948, a opublikowane w rok później dzieło Georga Orwella „Rok 1984” nieprzypadkowo znajduje się na wszystkich listach klasyki literatury światowej. Problem funkcjonowania jednostki ludzkiej w systemie totalitarnym, który na swych usługach, poza fanatycznymi zwolennikami, ma także technologię, wciąż skutecznie stymuluje wyobraźnię. Postęp technologiczny i jego wpływ na społeczeństwo, a także wolność osobista, której stopniową utratą płacimy za bezpieczeństwo i wygodę - to główne tematy, które inspirowały twórców instalacji „Rok 1984/2081”
Akcja kultowej książki dla młodzieży Edmunda Niziurskiego z 1961 roku, rozgrywa się na szkolnych korytarzach. Od tamtej pory zmienił się system nauczania, program, nauczyciele, uczniowie, czasy się zmieniły. Niezmienna pozostała odwieczna wojna między nauczycielami a uczniami. Jak odwlec sprawdzian z polskiego? Jak przetrwać historię i chemię? Każdy nauczyciel ma swoją piętę achillesową, słabość, którą wystarczy poznać a potem realizować SPOSÓB.
TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM Tennessee Williamsa to spektakl, który zmienił oblicze amerykańskiego i światowego teatru. W Osterwie zobaczymy inscenizację w reżyserii Kuby Kowalskiego, reżysera znakomicie przyjętych przez lubelską publiczność przedstawień Pani Bovary i Diabeł i tabliczka czekolady.
Akcja tej komedii osadzona jest w odległej krainie zwanej Ilirią. Zaludniają ją postaci, które za wszelką cenę, często niezgrabnie poszukują ciepła i miłości. Rządzona prawem maskarady, ukrywania tożsamości i wszechobecnego odgrywania ról Iliria jest niejako odbiciem naszej rzeczywistości.
